Niekiedy przyczyną może być patologiczne powiększenie się (tj. guzek) w obrębie w/w ścięgien. Objawami wstępnej fazy choroby jest uczucie dyskomfortu w obwodowej części dłoni, nasilające się przy próbie zgięcia palca i bolesność uciskowa w tej okolicy. W zaawansowanej postaci dochodzi do „zablokowania” palca w pozycji zgięciowej bez możliwości jego wyprostowania.

Istotą leczenia jest przywrócenie gładkiego przesuwu ścięgien zginaczy przez ich pochewkę.

Leczenie mało zaawansowanych postaci choroby można rozpocząć od unieruchomienia i stosowania niesterydowych leków przeciwzapalnych. Inną, mało inwazyjnym sposobem, jest podanie miejscowe steroidów w okolice zapalnie zmienionej pochewki ścięgna.

W przypadku gdy w/w metody okazują się nieskuteczne, jedynym rozwiązaniem pozostaje zabieg operacyjny. Jego celem jest przecięcie patologicznie zmienionego fragmentu pochewki zginaczy i przywróceniu warunków do gładkiego przesuwu ścięgien.

Zabieg przeprowadzany jest w znieczuleniu miejscowym.

Po operacji obowiązuje elewacja operowanej kończyny i ochrona przed urazami do zagojenia ran. Powrót do normalnej aktywności zawodowej z udziałem operowanej ręki następuje po 2-3 tygodniach. W okresie pooperacyjnym zalecana jest rehabilitacja usprawniająca ręki.

Powyższa prezentacja jest tylko skrótową informacją i nie zastępuje konsultacji medycznej.